Afgewezen na een sollicitatiegesprek; van teleurstelling naar kans

Als je een sollicitatiegesprek hebt is je doel uiteraard om jezelf zo goed mogelijk neer te zetten, zodat men jou uitkiest voor de baan. Je bereidt je goed voor, en tijdens het gesprek probeer je aan te tonen dat jouw profiel perfect past bij de gestelde functie-eisen. Vervolgens hoor je dat je niet door bent naar de volgende ronde, of dat de keuze op een ander is gevallen. Misschien was je al niet helemaal zeker over de afloop van het gesprek, maar als je het slechte nieuws krijgt is dat toch altijd weer een domper. Afgewezen worden is nooit prettig.

Je bespreekt dit met wat mensen, je herpakt je weer en je gaat weer met solliciteren. Toch raad ik je aan om nog even wat langer stil te staan bij deze afwijzing en na te gaan wat nu precies de reden is geweest van de negatieve uitkomst.

Terugkijkend wijt je dit waarschijnlijk aan de manier waarop je het gesprek hebt gevoerd. Je had sommige zaken beter kunnen uitleggen of bepaalde vragen anders kunnen beantwoorden. Het is je gewoon niet gelukt om jezelf goed over het voetlicht te brengen. Toch is het maar zeer de vraag of een beter gesprek wel tot een ander resultaat had geleid. Misschien was het feit dat het gesprek niet goed verliep niet de oorzaak, maar het gevolg van andere factoren.

Bijvoorbeeld dat de baan eigenlijk onvoldoende paste bij jouw wensen en bij wat jij te bieden hebt. En ‘deep down inside’ wist je dat misschien wel, maar je wilde graag ander werk dus heb je je gevoelsmatige twijfel even aan de kant gezet.
Maar die twijfel kan je in een gesprek nooit helemaal verbergen. Het zorgt ervoor dat je minder sterk overkomt dan je wilt. De andere kant van de tafel voelt dit en vraagt zich daardoor af of jij wel de geschikte persoon bent voor de baan. En omdat de meeste werkgevers uitgaan van de stelregel ‘bij twijfel niet doen’ word je toch afgewezen.

Het kan ook zijn dat de indruk die je tijdens het gesprek hebt neergezet, niet paste bij de baan waarop je solliciteerde. Dat beeld wordt onder andere bepaald door je presentatie en je verbale en non-verbale expressie, en hoe iemand dat interpreteert. Als dit niet matcht met het type dat men voor ogen heeft zal het je per definitie niet lukken de baan te krijgen. Een voorbeeld: solliciteer je op een managementfunctie maar kwam je tijdens het gesprek veel meer over als een adviseur dan ziet men jou die rol niet vervullen. Dat het gesprek niet goed liep was dan zeer waarschijnlijk niet de oorzaak, maar het gevolg.

Daarom kan het ondanks de teleurstelling erg zinvol zijn feedback te vragen op het gesprek. Het is een uitgelezen kans om te onderzoeken welke indruk jij hebt neergezet en met welke kwaliteiten men jou associeert. Hier kan je vervolgens je voordeel mee doen bij andere sollicitaties.

Neem dus geen genoegen met een schriftelijke afwijzing of een korte telefonische mededeling, want die geeft je meestal niet de eerlijke feedback die je nodig hebt. Zet jezelf over de teleurstelling heen en maak een telefonische afspraak met degene met wie je het gesprek hebt gevoerd. Goede vragen die je dan kunt stellen zijn bijvoorbeeld:

• Waar sluit mijn profiel aan op de vacature, en waar niet?
• Wat is je beeld van mijn talenten en kwaliteiten?
• Wat springt eruit?
• Met welke rol of functie zouden mijn competenties wel kunnen matchen?
• Heb je nog een advies of tips?
• Is er misschien iemand in je netwerk met wie ik hierover zou kunnen spreken en wil je me bij hem/haar introduceren?

Stel jezelf vervolgens op basis van deze feedback de vraag welke conclusie je hieraan kunt verbinden en wat dit betekent voor de richting die je op wilt. Wellicht moet die worden bijgesteld, of zijn er opeens nog andere carrière-opties, waar je helemaal nog niet aan had gedacht. Zo is een afwijzing na een sollicitatiegesprek misschien wel een heel belangrijk ‘reset’-moment en bepalend voor een succesvol vervolg van je loopbaan.

Wil je hierover graag een keer met mij van gedachten wisselen, neem dan contact met me op.